روز عشق

ديروز نه , پريروز روز عاشقان بود. روز جهاني عشق. روز اتحاد عاشقان عالم بر کلمه عشق و به پرواز در آوردن احساس .روز غلبه قلب بر عقل و روزي که تمام ايستگاهاي آتش نشاني جهان به حالت آماده باش در آمده بودند تا در جائي اگر در تنهائي عشقي ميسوخت خاموشش کنند. روزي که بسياري از سيمهاي تلفن بخاطر گرمايش بسيار احتمال سوختن و آتش گرفتن آنها ميرفت و گوشي تلفنها از گرمايش تن و صدا داغ ميکرد و دود از آن بر ميخواست و آژيرهاي خانه ها قطع نميشد. دم آن سيد والا گرم که عاشقي را دوست ميداشت , منظورم سيد والنتين يا سينت والنتين است. روز والنتين روز برافراشتن پرچم قلب است , روز بلند کردن و حمل آن پرچم و به احتزاز در آوردن آن بر بلنداي ( قله )فکر . روز تجد يد پيمان و تجديد قواي عشق . روز بازسازي درون بر زَشتيهاي برون. روزي که آمبولانسها آژير کشان براي نجات عشق بسرعت از خيابانها رد ميشوند.روزي که ميليونها سيم تلفن ميسوزد . روزي که شماره نهصد و يازده از حد شمارش ميگذرد. روزي که آتش عشق از هر گوشه اي زبانه ميکشد و يک اقيانوس آب هم براي خاموش کردن آن کافي نبود. روزي که همه قلبها مهربان ترند . روز والنتين روز سوختن است
.در اين روز ، قلب من ،
نا منظم ميزد
و در کنترل مغزم نبود
شورش کرده بود
ميخواست آزاد باشدو آزاد بود.
براي خودش آهنگ ميساخت و مينواخت.
منهم آنرا بحال،خودش گذاشته بودم
آخر آن روز،روز خودش بود.
مغز کاره اي نبود ،
قلب همه کاره بود.